GOUANDÉ
De ogen van de directeur van het College van Gouandé zijn strak gericht op het aarden veld waarop de zondagsmatch tussen de lokale speelsters en die van het team van Dassari wordt gespeeld. “Ze gaan winnen! Ik ben er zeker van dat ze in het eerste kwartier zullen scoren.” Zes minuten na de aftrap wordt er gejuicht voor het eerste doelpunt. Op het gezicht van de toeschouwer verschijnt een brede glimlach: “Zie je wel? Ze zijn nog sterker dan ik had gezegd.”
Mijnheer Bouraima is des te trotser op ‘zijn meisjes’ daar hij weet hoe moeilijk het is voor de families in deze landelijke streek van Benin, hartje Atacora. Een school openhouden is een dagelijkse uitdaging. Hoe kun je ouders overtuigen in de opleiding van hun kinderen te investeren als hun inkomsten precair zijn en het voor de school ook een hele opgave is om de eindjes aan elkaar te knopen? In de klaslokalen is geen stroom, zeer weinig materiaal, fluctuerend personeel en, toegegeven, zwakke slaagpercentages voor het eindexamen (12%). De eerste slachtoffers zijn de meisjes, die vooral toegewijde echtgenotes en moeders moeten worden. In de ogen van de gemeenschap is onderwijs helaas niet erg belangrijk.
Meisjes doen het echter niet minder goed dan jongens. “Dat hangt vooral af van de opvoeding van de leerling, de wil om te slagen en betrokkenheid van de ouders”, bevestigt de heer Bouraima Virginie Kassa (21 jaar) weet er alles van. Dat ze na haar eindexamen verder heeft kunnen studeren, is te danken aan haar vastberaden moeder, die haar heeft geholpen daar geld voor te vinden terwijl haar vader de financiering wilde stopzetten. Haar moeder was ook de eerste om Virginie ertoe aan te zetten bij ‘les Gazelles de Gouandé’ te gaan. Die vrouwenvoetbalclub is in 2017 opgericht binnen het regionale Impact’Elle-programma, onderdeel van het Internationale Plan met steun van de Belgische ontwikkelingssamenwerking.
De club, die bij het College van Gouandé hoort, wil meisjes stimuleren hun grenzen te verleggen en lak te hebben aan stereotypes: ja, een meisje kan voetbal spelen! Nee, dat is niet gevaarlijk! Je wordt er geen jongen door en je kunt gewoon de ene overwinning na de ander behalen. Sinds ze bestaan, hebben ‘les Gazelles de Gouandé’ gezorgd voor een mentaliteitswijziging en krijgen ze steeds meer bewonderaars.
De zusterschap tussen de speelsters is mooi om te zien. Na de training komen ze geregeld bijeen om over hun zorgen en hun toekomstvisie te praten. Ze zijn in contact gekomen met Antoinette Gnammi, hoofd van het lokale gezondheidscentrum. Met haar praten ze over zaken als puberteit, of sentimentele en seksuele relaties. Ze wisselen van gedachten over hoe ze vroegtijdige zwangerschap kunnen vermijden, of over seksueel ongewenst gedrag, twee factoren die de ontwikkeling van jonge meisjes in de regio het meest belemmeren.
‘Les Gazelles de Gouandé’ accepteren niet meer dat iemand met ze lacht. Net zoals Virginie laten ze luid en duidelijk weten wat ze waard zijn: “Ik ben intelligent en strijdlustig. Ideeën heb ik in overvloed. Ik weet dat ik een manier zal vinden om een stempel te drukken op de geschiedenis van mijn familie en van mijn generatie.”
Fotobijschrift : Op zondag 24 februari 2018 zijn ‘Les Gazelles de Gouandé’ voor dag en dauw opgestaan voor een laatste training alvorens de tegenstandsters van Dassari te ontvangen. De concentratie en de vastberadenheid zijn voelbaar. De jongens van het dorp zijn gekomen om hun vriendinnetjes uit te dagen en aan te moedigen. Een paar uur later volgen ze de wedstrijd met belangstelling.
